به نقل از «فرارو»

چطور خودمان را معرفی کنیم که در یاد بمانیم؛ ۱۴ توصیه خلاقانه

تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۴۱۴۳۵

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که هنگام معرفی خود ندانید چه باید بگویید یا نکته‌ای مهم را از قلم انداخته باشید. شاید دچار استرس شوید، صدایتان بگیرد و حتی نتوانید خود را به‌درستی معرفی کنید. برخورد اول همیشه مهم است و معرفی درست خود به دیگران اولین گام برای ایجاد ارتباطی پایدار است.

به گزارش چطور، پس با ما همراه شوید تا چهارچوبی برای معرفی خود به دیگران به شما ارائه کنیم و چند ترفند برای بازکردن سر صحبت با دیگران به شما پیشنهاد بدهیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چهارچوبی برای معرفی خود

این چهارچوب را می‌توان در هر موقعیتی استفاده کرد، هرچند بیشتر در جلسات رسمی حضوری یا مجازی کاربرد دارد.

۱. اطلاعات مربوط به زمان حال

ابتدا باید نام و نام خانوادگی و سپس شغل فعلی خود را بیان کنید. بسته به موقعیت، می‌توانید درباره کلیات کاری که اکنون می‌کنید و فعالیتی که به آن مشغولید، در حد یکی‌دو جمله توضیح دهید. به مثال زیر توجه کنید:

«سلام. من جاوید فرجام‌نیا هستم. در کنار تدریس فیزیک، با تیم چطور به‌عنوان مترجم و نویسنده محتوا همکاری می‌کنم.»

۲. اطلاعات مربوط به زمان گذشته

در صورتی که فرصت بیشتری داشتید، می‌توانید یکی‌دو جمله هم درباره تجربیات مهم و تحصیلات و گذشته خود بگویید، مثلا:

«پیش از پیوستن به تیم چطور، در حوزه ترویج علم فعالیت می‌کردم.»

۳. اطلاعات مربوط به زمان آینده

بخش آخر معرفی شما باید شوقتان به آینده را نشان دهد. مثلا اگر در مصاحبه‌ای شغلی هستید، می‌توانید به انگیزه خود برای همکاری در آینده اشاره کنید یا اگر در یک نشست کاری هستید، می‌توانید به اهداف جلسه اشاره کنید. مثلا:

«امیدوارم بتوانیم در این نشست از تجربیات و دانش یکدیگر بهره‌مند شویم.»

۱۴ روش خلاقانه برای معرفی خود

در کنار چهارچوب گفته‌شده، روش‌هایی هم هستند که می‌توانید برای معرفی خود (چه در این چهارچوب و چه خارج از آن) به کار بگیرید تا در برخورد اول تأثیر بیشتری بگذارید و در یاد‌ها بمانید. در ادامه، این روش‌ها را توضیح داده‌ایم.

۱. از کارت شناسایی استفاده کنید

منظور از کارت شناسایی مدرکی مثل کارت ملی نیست! در کنفرانس‌ها و رویداد‌های مختلف که افراد یکدیگر را نمی‌شناسند، برگزارکنندگان نام شرکت‌کنندگان را روی کارتی ثبت و به هر فرد ارائه می‌کنند.

شما می‌توانید به‌جای بیان نام خود، آن را به کسی که به شما نزدیک می‌شود و نام شما را می‌پرسد نشان دهید. گاهی اوقات در رویداد‌های غیررسمی‌تر، امکان ویرایش و نوشتن عبارت‌های اضافی یا خلاقانه روی کارت شناسایی وجود دارد.

در این موارد می‌توانید شوخ‌طبعی به خرج دهید و مثلا بنویسید: «سلام! من آدم کم‌حرف و درون‌گرایی هستم. لطفا به من سلام کنید تا با هم آشنا شویم.»

۲. درباره یک ویژگی خاص خود به دیگران بگویید

هنگام معرفی خود به دیگران، اگر ویژگی خاصی دارید می‌توانید آن را بیان کنید. مثلا شاید شما تنها کسی باشید که اهل جایی باشد که دیگران با آن آشنا نیستند یا آنجا را جذاب می‌دانند یا می‌توانید به کار‌ها یا دستاورد‌های خاص خود اشاره کنید، مثلا شاید شما مخترع چیزی مهم یا مبتکر روش جدیدی باشید. به این طریق دیگران شما را بیشتر به خاطر می‌سپارند و شاید بخواهند گفتگو را ادامه دهند.

۳. لباسی مناسب و معرف شخصیت خود بپوشید

گرچه طرز پوشیدن لباس در هر مجلس و رویدادی عرف خاص خود را دارد، می‌توانید با لباستان خود را معرفی کنید. مثلا اگر فردی سرزنده و شوخ‌طبعید، شاید بخواهید لباسی با رنگ شاد‌تر بپوشید.

۴. کارت ویزیت تهیه کنید

روشی جذاب برای معرفی خود به دیگران استفاده از کارت ویزیت است. این کارت علاوه‌بر نام شما، معمولا شامل اطلاعات ضروری مانند شغل و روش‌های تماس با شماست.

هنگام معرفی خود به دیگران یا هنگام خداحافظی از آن‌ها می‌توانید این کارت را به آن‌ها ارائه کنید. با وجود چنین کارتی آن‌ها بیشتر شما را به خاطر خواهند آورد. همچنین امکان ارتباط بیشتر در آینده نیز امکان‌پذیر خواهد شد.

۵. به محیط اطراف خود توجه کنید

خب شما سلام و احوالپرسی کردید. حال می‌خواهید گفتگو را ادامه دهید. به محیط اطراف نگاه کنید. به رویداد‌هایی که در جریان است توجه و به یکی از آن‌ها اشاره کنید.

مثلا اگر در یک کنفرانس قصد بازکردن سر صحبت با کسی را دارید، می‌توانید به سخنرانی‌های ارائه‌شده، پوستر‌ها یا هر مسئله مرتبط دیگری اشاره کنید. شاید این‌طوری سر صحبت باز شود.

۶. به شباهت‌ها اشاره کنید

بسیاری از دوستی‌ها با بیان شباهت‌ها آغاز می‌شوند. اگر قصد دارید با کسی شروع به صحبت کنید، اما او را نمی‌شناسید، می‌توانید دنبال شباهت‌ها بگردید. مثلا اگر فردی به شما گفت که به فلان موضوع علاقه دارد و شما نیز چنین هستید، حتما به این نکته اشاره کنید. سپس می‌توانید بیشتر درباره آن صحبت کنید.

۷. دوستان یا همراهان مشترک را پیدا کنید

وقتی دو نفر که با هم آشنا نیستند، دوستی مشترک دارند، بلافاصله موضوعی برای صحبت‌کردن پیدا می‌کنند. به روش‌های مختلف می‌توان این دوستان یا همکاران مشترک را یافت. مثلا شاید جفت شما تجربه کارکردن با فردی مشترک را داشته باشید. کافی است نام او را بیاورید تا زمینه برای گفت‌وگوی بیشتر درباره این تجربه مشترک فراهم شود.

۸. به دیگران پیشنهاد کمک کنید

کمک‌کردن به دیگران روشی کارآمد برای آشناشدن است. مثلا وقتی می‌بینید که کسی درگیر بلندکردن جسمی سنگین است، با کمک‌کردن به او می‌توانید زمینه آشنایی را ایجاد کنید.

۹. لبخند بزنید

معمولا لبخندزدن به دیگران شما را فردی بامحبت نشان می‌دهد. بااین‌حال بهتر است لبخندزدن با دیگر ژست‌های زبان بدن مانند حرکت محترمانه دست و سلام‌کردن همراه شود. به‌اندازه و ملایم لبخند بزنید.

۱۰. شروع به صحبت‌کردن کنید

روش دیگر شروع گفتگو صحبت‌کردن درباره خودتان یا روزی که گذرانده‌اید است. برای این کار نیازی به مقدمه‌چینی یا پرسشِ طرف مقابل نیست. اگر او مایل به حرف‌زدن با شما باشد، پس از توضیح مختصر شما، پرسش‌هایی تکمیلی می‌پرسد.

۱۱. بپرسید

در تضاد با روش قبل، به‌جای آنکه شما شروع به صحبت کنید، بپرسید. بسته به موقعیت، می‌توانید هر پرسشی را که به‌نظرتان مناسب است مطرح کنید. سعی کنید سؤالاتی بپرسید که نیاز به توضیح داشته باشند. از پرسیدن سؤالاتی که جواب آن‌ها بله و خیر است پرهیز کنید.

۱۲. شوخی کنید

شوخ‌طبع باشید. خنداندن دیگران همیشه روشی مناسب برای جلب‌توجه افراد است. می‌توانید در ابتدای بحث به حادثه یا اتفاقی خنده‌دار که برایتان رخ داده است اشاره کنید. اگر دیگری چنین کاری کرد، از او سؤالاتی درباره تجربه‌اش بپرسید تا بفهمد که شما به حرف‌هایش اهمیت می‌دهید و گفتگو ادامه پیدا کند.

۱۳. ارتباط چشمی برقرار کنید

ارتباط چشمی به‌اندازه و مؤدبانه هنگام حرف‌زدن با دیگران همیشه ضروری است. در ابتدای آشنایی با یک نفر، هنگام معرفی خود حتما به چشمان او نگاه کنید و لبخند بزنید. تماس چشمی احساس اعتماد را بیشتر می‌کند. از سوی دیگر ارتباط چشمی به شما این امکان را می‌دهد که منظور طرف مقابل از گفته‌هایش را بهتر متوجه شوید.

۱۴. به کار‌های که دیگری می‌کند توجه کنید

اگر قصد بازکردن سر صحبت با کسی را دارید، می‌توانید به کاری که او می‌کند توجه کنید. اگر موقعیت و زمان مناسب بود، درباره آن اظهارنظری کوتاه کنید. اغلب افراد از این روش برای آشناشدن با دیگری استفاده می‌کنند.

اگر کسی درباره اقدام شما نظری داد، بدانید که شاید می‌خواهد با شما حرف بزند. لزومی ندارد که آن کار خاص یا مهم باشد و حتی چیز‌های کوچک و از روی عادت نیز شاید بهانه‌ای برای اظهارنظر یا پرسیدن شوند.

توصیه پایانی

در کنار تمام روش‌های پیشنهادی، مهم‌ترین نکته این است که خودتان باشید. صداقت و پرهیز از خودنمایی یا فریبکاری نه‌تن‌ها اصلی اخلاقی بلکه راهبردی مهم برای آشنایی و ارتباط با دیگران است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: رفتار اجتماعی قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل معرفی خود به دیگران برای معرفی خود اشاره کنید سر صحبت توجه کنید مثلا اگر روش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۴۱۴۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کسانی که اعتمادبه‌نفس آن‌ها نمایشی است، این رفتارها را دارند

اعتمادبه‌نفس، ویژگی‌ای است که همه‌ ما آن را تحسین می‌کنیم و آرزوی داشتنش را داریم.

به گزارش روزیاتو، اما بسیاری از ما برای دستیابی به آن به این جمله‌ معروف عمل می‌کنیم که «تا وقتی که نتوانسته‌ای چیزی را به واقعیت تبدیل کنی، به آن وانمود کن»؛ بنابراین تعجبی ندارد که در بحث اعتماد به نفس بسیاری از اوقات واقعیت آن چیزی نیست که به نظر می‌رسد. گاهی در زیر آن تصویر مطمئن به خودی که از یک شخص می‌بینیم، در حقیقت، فردی مردد به خود و طالب تأیید دیگران وجود دارد.

با این حال، تشخیص این موضوع ساده نیست. حتی کسانی که بسیار بااعتماد به نفس به نظر می‌رسند هم ممکن است در جنگی درونی درگیر باشند که ما از آن به کلی بی خبریم.

پس از کجا می‌توانیم متوجه این موضوع شویم؟ چند رفتار هست که این افراد اغلب از خود نشان می‌دهند.

در ادامه با آن‌ها آشنا خواهیم شد.

۱- کمالگرا هستند

تصور کنید که با یکی از همکاران تان که به داشتن اعتماد به نفس بالا معروف است، بر روی پروژه‌ای کار می‌کنید. به نظر می‌رسد که او همه چیز را تحت کنترل دارد و همیشه کاری عالی از خود ارائه می‌دهند.

با این حال، در این همکاری نزدیک متوجه می‌شوید که او زمان زیادی را صرف بررسی کار خود، اصلاح ریزترین جزئیات و نگرانی برای نقص‌های جزئی‌ای می‌کند که کس دیگری متوجه آن‌ها نمی‌شود.

شاید عجیب به نظر برسد، اما این حد از کمالگرایی اغلب می‌تواند نشانه‌ی این باشد که یک شخص در ظاهر بااعتماد به نفس، اما در درون به دنبال تأیید دیگران است.

روانشناسان علت کمالگرایی را مطمئن نبودن از خود و ترس از تأیید نشدن، تمسخر شدن و طرد شدن می‌دانند.

به عقیده‌ی آن ها، فشار‌های درونی مانند میل به جلوگیری از شکست یا قضاوت منفی، افراد را به کمالگرایی سوق می‌دهد.

دلیل کمالگرایی گاهی می‌تواند تلاش برای اثبات ارزشمندی خود به دیگران و به دست آوردن تأیید آن‌ها باشد. نیاز به انجام بی عیب و نقص همه چیز ممکن است ریشه در ترس از قضاوت یا نقد شدن داشته باشد. افراد کمالگرا با مطمئن شدن از بی نقص بودن ریزترین جزئیات، امیدوارند که جلوی هر گونه بازخورد منفی‌ای که می‌تواند اعتماد به نفس آن‌ها را درهم بشکند را بگیرند؛ بنابراین اگر با شخصی رو به رو شدید که بااعتماد به نفس به نظر می‌رسید، اما وسواسی و سختگیر بود، ممکن است معنایش این باشد که اعتماد به نفس او صرفاً ظاهری است.

۲- همیشه پیش از تصمیم گیری به نظر دیگران نیاز دارند

تا به حال شخصی را دیده اید که با وجود اینکه بااعتماد به نفس به نظر می‌رسد، اما دائماً دنبال نظر یا تأیید دیگران است؟

همانطور که احتمالاً حدس زده اید، این نشانه‌ی ظریف، اما رایجی از مطمئن نبودن از خود است.

این نیاز به نظر یا تأیید دیگران می‌تواند در مورد شغل، تصمیمات یا حتی ظاهر باشد.

گرچه لزوماً چیز بدی نیست، چون همه‌ی ما گاهی به اندکی تأیید دیگران نیاز داریم. اما اگر این امر تبدیل الگویی مداوم شود، ممکن است به نیازی عمیق‌تر برای تأیید شدن اشاره داشته باشد.

۳- انتقادپذیر نیستند

برای بسیاری از افراد پذیرش انتقاد کاری دشواری است، اما نه لزوماً به این خاطر که آن‌ها نیازی به بهبود و اصلاح در خود نمی‌بینند، بلکه به این دلیل که در درون شان از هر انتقادی که ممکن است مؤید ترس آن‌ها از به اندازه‌ی کافی خوب بودن باشد، واهمه دارند.

روانشناسان می‌گویند کسانی که اعتماد به نفس بسیار پایینی دارند، حساسیت شدیدی به هر نوعی از انتقاد، اصلاح یا نصیحت و توصیه دارند، حتی اگر چیزی که می‌گویید سازنده و کاملاً درست باشد.

۴- دائماً در شبکه‌های اجتماعی پست می‌گذارند

همه‌ی ما گهگاه به اندکی تحسین و تأیید دیگران نیاز داریم.

با این حال، برخی افراد به ظاهر بااعتماد به نفس، میل ناسالمی به این امر دارند؛ و اگر بخواهند که همیشه بااعتماد به نفس به نظر برسد، نمی‌توانند از همه‌ی اطرافیان شان طلب تأیید کنند. چرا که باعث برملا راز درونی شان می‌شود؛ بنابراین چطور باید این مشکل را حل کنند؟

احتمالاً با کمک بی نقص‌ترین وسیله‌ی ساخته شده تاکنون برای دریافت تأیید دیگران یعنی شبکه‌های اجتماعی.

شبکه‌های اجتماعی باعث عادی شدن رفتار‌های تأیید طلبانه‌ی نسبتاً ناسالم شده اند.

مادربزرگ خود را در جوانی تصور کنید که با وسواس زیادی عکسی از خود تهیه کند و نسخه‌های زیادی از آن عکس را با همراه این یادداشت برای تمام دوستانش ارسال کند: «دوستش داری؟ لطفاً باخبرم کن.»

عجیب به نظر می‌رسد، درست است؟ اما این در واقع همان کاری است که بسیاری از افراد امروزه در دنیای دیجیتال انجام می‌دهند.

شبکه‌های اجتماعی به ویژه برای کسانی که در درون شان به دنبال تأیید دیگران هستند می‌تواند فضایی برای دستیابی به این هدف فراهم کند. آن‌ها ممکن است که دائماً درمورد موفقیت ها، ماجراجویی‌ها یا حتی اتفاقات روزمره شان پست بگذارند، به این امید که بتوانند لایک و کامنت و شِیر دیگران را به دست آورند.

با این حال، روانشناسان معتقدند این امر می‌تواند باعث تشدید رفتار‌های تأیید طلبانه و تلاش‌های ناسالم برای گرفتن تأیید دیگران شود. به علاوه، این تأیید طلبی‌های افراطی مشکل اصلی و ریشه‌ای فرد را برطرف نمی‌کند، چرا که تأییدی که شخص به این شیوه از دیگران دریافت می‌کند، تأییدی بیرونی است.

پژوهش‌ها هم ارتباط میان فعالیت بیش از اندازه در شبکه‌های اجتماعی با پایین بودن اعتماد به نفس را اثبات کرده است؛ بنابراین اگر با شخصی مواجه شدید که دائماً در شبکه‌های اجتماعی پست می‌گذارد، این امر ممکن است نه صرفاً میل او به اشتراک گذاری، بلکه شیوه‌ی او برای دریافت تأیید دیگران باشد.